Met mixed feelings verlaat ik Rome. Worldcup 1 is gereden.

Ja beste mensen inmiddels ben ik weer op het vliegveld gearriveerd voor de terugreis vanuit Rome. Hier was voor iedereen een mogelijkheid om kwalificatie te halen voor de Paralympische Spelen in Londen. Positief is dat ik kwalificatie op zak heb maar absoluut niet met het gewenste resultaat. De Worldcup begon afgelopen vrijdag met een tijdrit aan de kust van Rome. Het plekje Ostia. We hadden het parcour op donderdag verkend en we wisten dus wat ons te doen stond. Het rondje dat we moesten rijden was 4,7 KM en in mijn geval moest dat rondje 3 keer gereden worden. Aan het begin van donderdagavond waren de starttijden bekend gemaakt en daaruit bleek dat ik als eerste van het middagblok mocht starten. Tussen de rijders werd 1,5 minuut ruimte gegeven. Achter mij zou de Amerikaan Dane Pilon starten en daarachter Alex Zanardi. De man die vorige week de tijdrit voor mij won met een supertijd. Om 16:00 uur werd ik op vrijdag losgelaten. Ik had me er al op voorbereid dat de eerste ronde zwaar zou zijn in verband met geen enkele voorganger. Hoewel de start niet helemaal ging zoals gepland kwam ik redelijk op gang. Nadat ik door kwam voor de 2e ronde zag ik mijn NL maatje Jetze Plat klaarstaan voor de start. Ik wist al dat hij 7,5 minuut achter me zou vertrekken. Na ongeveer 500 meter slaagde Jetze erin om me in te halen. Zijn snelheid lag niet veel hoger en ik kon dus deze snelheid handhaven. Op gepaste afstand, zonder dat ik daar voordeel van had kon ik hem volgen. Toen ik voor ronde 3 doorkwam was dit een heel ander verhaal. Ik was bezig met mijn laatste ronde en zag de leidend wereldkampioen Oscar Sanchez in de startblokken staan. Ik versnelde iets om te kijken of ik ook hem in het vizier kon houden maar dit was tevergeefs want de man ging te hard om aan te pikken. Na ongeveer 1,5 ronde Jetze in mijn vizier te hebben gehad was ik aan het einde van ronde 3 in staat om nog te versnellen en hem voorbij te gaan. Ik was al met al wel tevreden over de tijdrit maar had toch het gevoel dat ik hier en daar nog wel wat heb laten liggen. Uiteindelijk ben ik 4e geworden van de 10 met 18 seconden achterstand op de 3e plek. De Italiaan Zanardi en de Amerikaan Sanchez werden respectievelijk 1 en 2. Daarnaast was ik de beste Nederlander in mijn categorie. Nu op naar de tijdrit in Segovia over 3 weken

Zaterdag stond de wegwedstrijd op het programma. In de planning stond dat we 10 rondjes moesten van 6,1 KM maar doordat een deel van het parcour geschrapt werd moesten we nu 12 rondjes van ongeveer 5,7 KM. Het parcour was erg technisch door de vele U bochten en daarnaast was het op en af. Al met al een pittig parcour. De eerste 2 ronden verliepen erg rommelig waarbij mijn NL maatje Jetze zijn bumper van de fiets verloor en de Amerikaan Sanchez werd gediskwalificeerd omdat hij een onderdeel van zijn fiets weggooide. Ik kon goed handhaven in de kopgroep en het klimmen ging me eigenlijk boven verwachting goed af. Maar in de 6e ronde merkte ik tijdens de klim dat me spieren ineens volliepen en ik de kopgroep los moest laten. Dit was een behoorlijke teleurstelling en iets wat ik de klim daarvoor absoluut niet had verwacht. Vanaf dat moment reed ik alleen! Ik kreeg na ongeveer 9 ronden van de bondscoach door dat de leidend wereldkampioen Ernst van Dijk ook van de kopgroep was gevallen. Ik slaagde in het begin van ronde 10 om hem bij te halen. Zonder dat hij veel kopwerk had gedaan hebben we samen da laatste 2 ronden uitgebiked. Helaas ging ik te vroeg de eindsprint aan en slaagde hij erin om me er nog uit te sprinten. Ik kan wel zeggen dat ik wederom veel heb geleerd! Helaas heeft dat niet bijgedragen in een goede wegwedstrijd. Ik werd uiteindelijk 7e en heb hiermee wel kwalificatie op zak. Alleen met dit resultaat zal ik niet naar de Spelen gaan. Mijn NL maatjes Jetze Plat en Johan Reekers werden uiteindelijk 2 en 4. Ze hebben het erg goed gedaan.

Ik vertrek nu dus naar huis met gemengde gevoelens en ga me de komende weken richten op de voorbereiding van de volgende kwalificatiewedstrijd in Segovia. Dit is de 2e en tevens de laatste mogelijkheid om echt te laten zien dat ik bij de TOP hoor. I’ll keep you updated en ik wil iedereen nog bedanken voor de lieve en bemoedigende berichtjes via Facebook en Twitter! Zonder jullie steun zou ik er lang niet zoveel vertrouwen in hebben. Grtz