Ja beste mensen ik ben nauwelijks terug uit Frankrijk of ik ben alweer onderweg naar het volgend handbike-avontuur. Greenfield in South Carolina is de bestemming deze keer. Zo’n 6000 KM verder. Maar ik ben jullie eerst nog een update verschuldigd van de 1e NHC van afgelopen zaterdag in Rotterdam.
Het weer werkte gelukkig mee. Temperatuur was goed en het was godzijdank droog. Ook stond er een echt Hollands windje wat de wedstrijd op dit vlakke parcours uitdagend maakte. Er was een redelijk grote groep handbikers op de wedstrijd afgekomen en dat is altijd leuk om te zien. Ook waren er een aantal Belgen op de wedstrijd afgekomen. Zelf hoopte ik dat mijn Belgische Collega-handbiker in de H4 Wim de Cleir ook van de partij zou zijn maar dat was helaas niet zo. De man was in London afgelopen jaar nog goed voor een bronzen medaille op de Paralympics! Maar ik had uitdaging genoeg wat mijn Nederlandse collega Jetze Plat was wel present samen met zijn teammaten Roel Bruijn en Matthijs Plat(Ja zijn broer)! Naast de hoge opkomst waren er ook heel veel fans(mooi om te zeggen) speciaal voor mij naar de wedstrijd gekomen om me een hart onder de riem te steken. Opgeteld waren dat er in totaal een stuk of 15! Mensen ik vond dat TOP!!!!
De wedstrijd was een uur plus 1 ronde en begon met een moment stilte ivm het overlijden van 1 van de drijfveren van de organisatie de avond ervoor. Nadat het startschot was gegeven ontstond er al
vrij snel een klein kopgroepje van 5 man. Samen met de 3 mannen van team Double Performance en een H3-man Herber Burggraaf ging ik verder. Na even te hebben gereden moest Herber helaas afhaken en bleef ik met de DP-mannen over. Vrij lastig klusje om in je eentje tegen 3 mannen van 1 team te rijden. Zaak was voor mij om hen kwijt te raken. Na verschillende pogingen te hebben geprobeerd was ik ze na een paar rondes nog steeds niet kwijt en was het dus zaak om een andere aanpak te doen. Ik besloot om het tempo tegen de wind omhoog te gooien en 2 van de 3 mannen moesten afhaken tot mijn genoegen. Ik bleef over met Jetze Plat en dit bleef eigenlijk de hele wedstrijd zo. Ongeveer een minuut of 15 voordat het uur was verstreken kwam er een aanval van Jetze vanachter mij. Ik moest de gashendels open zetten om hem niet kwijt te raken. Dit lukte en daar was ik tevreden over. Vervolgens gingen we gestaag door maar het tempo ging bij ons wel omlaag en dat resulteerde uiteindelijk dat de 2 mannen die eerder moesten afhaken in de laatste 500 meter weer bij ons terugkwamen. Ik besloot er een klap op te geven en zo ging ik eigenlijk iets te vroeg het gevecht voor de overwinning aan. Jetze was er in geslaagd om met me mee te gaan en sprintte me uiteindelijk voorbij in de laatste meters! Een mooie race maar helaas geen overwinning. Wel staat vast dat Jetze en ik het elkaar nog aardig lastig gaan maken de komende tijd. Goed voor het niveau van ons beide!
Tja en dan nu het volgende avontuur. Ik zit op dit moment in het vliegtuig richting Greenville(South Carolina) in Amerika. Ik maak een tussenstop in Phillladelphia en dus al met al een lange reis maar zeker de moeite waard. Iets dat op mijn wenslijstje stond maar vanwege andere geplande wedstrijden in Europa niet in de planning paste. Maar 4 weken geleden kreeg ik te horen dat er 2 wedstrijden die op mijn kalender stonden waren geannuleerd. Dit gaf me wat ruimte om, dankzij de sponsoring van mijn TOPsponsor Bewegingsvisie iets anders te plannen. Ik besloot om toch naar Greenville te gaan omdat er ten eerste grote mannen aan de start staan waaronder de 2-voudige gouden medaillewinnaar op de Spelen Alex Zanardi en omdat dit het parcours is van de Wereldkampioenschappen van 2014. Ik ben erg benieuwd wat me daar te wachten staat en hoe ik de wedstrijd aankomende zaterdag en zondag ga ervaren. Ik heb er erg veel zin in en ik houd jullie uiteraard op de hoogte.
De groeten.
Het weer werkte gelukkig mee. Temperatuur was goed en het was godzijdank droog. Ook stond er een echt Hollands windje wat de wedstrijd op dit vlakke parcours uitdagend maakte. Er was een redelijk grote groep handbikers op de wedstrijd afgekomen en dat is altijd leuk om te zien. Ook waren er een aantal Belgen op de wedstrijd afgekomen. Zelf hoopte ik dat mijn Belgische Collega-handbiker in de H4 Wim de Cleir ook van de partij zou zijn maar dat was helaas niet zo. De man was in London afgelopen jaar nog goed voor een bronzen medaille op de Paralympics! Maar ik had uitdaging genoeg wat mijn Nederlandse collega Jetze Plat was wel present samen met zijn teammaten Roel Bruijn en Matthijs Plat(Ja zijn broer)! Naast de hoge opkomst waren er ook heel veel fans(mooi om te zeggen) speciaal voor mij naar de wedstrijd gekomen om me een hart onder de riem te steken. Opgeteld waren dat er in totaal een stuk of 15! Mensen ik vond dat TOP!!!!
De wedstrijd was een uur plus 1 ronde en begon met een moment stilte ivm het overlijden van 1 van de drijfveren van de organisatie de avond ervoor. Nadat het startschot was gegeven ontstond er al
vrij snel een klein kopgroepje van 5 man. Samen met de 3 mannen van team Double Performance en een H3-man Herber Burggraaf ging ik verder. Na even te hebben gereden moest Herber helaas afhaken en bleef ik met de DP-mannen over. Vrij lastig klusje om in je eentje tegen 3 mannen van 1 team te rijden. Zaak was voor mij om hen kwijt te raken. Na verschillende pogingen te hebben geprobeerd was ik ze na een paar rondes nog steeds niet kwijt en was het dus zaak om een andere aanpak te doen. Ik besloot om het tempo tegen de wind omhoog te gooien en 2 van de 3 mannen moesten afhaken tot mijn genoegen. Ik bleef over met Jetze Plat en dit bleef eigenlijk de hele wedstrijd zo. Ongeveer een minuut of 15 voordat het uur was verstreken kwam er een aanval van Jetze vanachter mij. Ik moest de gashendels open zetten om hem niet kwijt te raken. Dit lukte en daar was ik tevreden over. Vervolgens gingen we gestaag door maar het tempo ging bij ons wel omlaag en dat resulteerde uiteindelijk dat de 2 mannen die eerder moesten afhaken in de laatste 500 meter weer bij ons terugkwamen. Ik besloot er een klap op te geven en zo ging ik eigenlijk iets te vroeg het gevecht voor de overwinning aan. Jetze was er in geslaagd om met me mee te gaan en sprintte me uiteindelijk voorbij in de laatste meters! Een mooie race maar helaas geen overwinning. Wel staat vast dat Jetze en ik het elkaar nog aardig lastig gaan maken de komende tijd. Goed voor het niveau van ons beide!
Tja en dan nu het volgende avontuur. Ik zit op dit moment in het vliegtuig richting Greenville(South Carolina) in Amerika. Ik maak een tussenstop in Phillladelphia en dus al met al een lange reis maar zeker de moeite waard. Iets dat op mijn wenslijstje stond maar vanwege andere geplande wedstrijden in Europa niet in de planning paste. Maar 4 weken geleden kreeg ik te horen dat er 2 wedstrijden die op mijn kalender stonden waren geannuleerd. Dit gaf me wat ruimte om, dankzij de sponsoring van mijn TOPsponsor Bewegingsvisie iets anders te plannen. Ik besloot om toch naar Greenville te gaan omdat er ten eerste grote mannen aan de start staan waaronder de 2-voudige gouden medaillewinnaar op de Spelen Alex Zanardi en omdat dit het parcours is van de Wereldkampioenschappen van 2014. Ik ben erg benieuwd wat me daar te wachten staat en hoe ik de wedstrijd aankomende zaterdag en zondag ga ervaren. Ik heb er erg veel zin in en ik houd jullie uiteraard op de hoogte.
De groeten.
1 opmerking:
Leuk om te lezen Tim! Heel veel plezier en succes in Greenville en hou ons op de hoogte! Groetjes van twee van je fans, Conny en Sjoerd
Een reactie posten