Verslag P1-wedstrijd Oensingen, in voorbereiding op WC 1 in Merano

Beste mensen, inmiddels ben ik alweer gearriveerd in Merano/Marlengo waar eind van deze week de 1e Worldcup van het seizoen plaats vindt. Vrijdag zal ik hier de tijdrit van 11,4 KM starten en zaterdag de wegwedstrijd van 57,4 KM. Hier wil ik mijn kwalificatie voor het WK veilig stellen door op 1 van de onderdelen top 4 te rijden. Heet liefst natuurlijk op beide!!! Ter voorbereiding op deze Worldcup was ik afgelopen weekend in Oensingen(Zwitserland) en zoals vele al op Facebook en twitter hebben gelezen is deze wedstrijd geheel vlekkeloos voor mij verlopen. Op zaterdag mocht ik om 17:59 de tijdrit van 10 KM starten. Een minuut voordat de paralympisch kampioen Alex Zanardi zou starten. Ik was ontspannen en besloot me te focussen op mijn eigen plan en niet op de mensen die voor me en achter mij startte! Een aan tal minuten voor de start kreeg ik te horen dat zowel Zanardi als Decleir niet aan de start zouden staan. Jammer maar ik had nog genoeg uitdaging. Want de de duitser Norbert Mosandl(goed voor zilver op de spelen afgelopen jaar) en mijn Nederlandsche teammaat Johan Reekers stonden wel aan de start. Nadat Mosandl zijn startsein had gekregen mocht ik me klaarmaken. Na mijn sein besloot ik gecontroleerd weg te gaan en dat lukte heel goed. Na de eerste bocht kwam ik al meteen op een weg met een drietal klimmetjes. De eerste 2 gingen goed en daar was ik redelijk snel overheen. Maar het 3e klimmetje was gekenmerkt door wat minder goed asfalt en net iets steiler dan de 2 andere klimmetjes. Deze voelde dan ook zwaar. Eenmaal daar overheen te zijn gegaan kon ik aardig wat snelheid maken en was al vrij snel een bocht naar rechts. Deze ging prima en daar kon ik ook een beetje herstellen van dat laatste klimmetje omdat het een beetje afliep. Tot nu toe liep alles geheel volgens plan. Het stuk na de afdaling was mijn vizier een beetje vies geworden waardoor ik minder goed mijn watttagemeter kon zien. Toch kon ik nog wel goed de weg zien. Ik besloot een goed cadans te zoeken voor het vlakkere gedeelte van het parcour. Dit ging wederom goed en ik ging met een tevreden gevoel door! De laatste 2 KM besloot ik er een tandje bij te doen en zo door te rijden naar de finish. Ook dit ging goed! Nadat ik over de finish was gekomen zag ik mijn concurrent Mosandl staan en had ik de hoop sneller te zijn dan hem. Nadat ik was uitgefietst bleek al snel dat mosandl 1 was en ik 2. GRRRRRRR balen maar helaas. Volgende keer beter. Toen de officiële resultaten bekend werden gromde ik nog een keer want ik was 0,99 sec!!!!!!!!!!! langzamer dan hem. Minder dan een seconde!!!!!!!!! Maar al met al mocht ik niet ontevreden zijn want Mosandl en ik hadden de snelste tijd van alle handbikers en daarnaast heb ik ook nog mijn Persoonlijk record getrapt. Het gat met met nr 1 was 0,99 sec maar daarentegen was het gat met mij en nr drie 1 minuut en 15 seconden. Wel stond er 1 ding vast. Ik wil op de wegwedstrijd Mosandl achter mij laten. Samen met mijn landgenoot Johan Reekers leek dat geen onmogelijke klus! Op zondagochtend stond om 11:00 uur de wegwedstrijd van 70 KM op het programma. We stonden met 5 man aan de start maar bleven na het startschot al vrij snel met 3 man over. Mosandl, Johan en ik. 2 Nederlanders tegen een duitser. Johan en ik hadden met elkaar de afspraak dat 1 van ons als eerste over de finish moest komen. Kosten wat kost. Na een aantal acties waarbij Johan en ik absoluut de wedstrijd in handen hadden passeerden we de startfinish om ronde 2 in te gaan. Mosandl reageerde op alles wat we al hadden verwacht. Nog voor halverwege de 2e ronde ontsnapte Johan en had daarbij een behoorlijk gaatje geslagen. Mosandl reageerde daar een beetje beetje laat op waardoor hij behoorlijk het gas moest opentrekken. Hij reed achter mij vandaan en ik reed met hem mee in zijn wiel. De vermoeidheid leek al aardig zijn tol te heffen. Nadat hij eenmaal het gat had dicht gereden gaf ik er direct ook weer een klap op en ik had direct een ruim gat geslagen. Mosandl reageerde wel maar toen hoorde ik ver achter mij een sissend geluid. Ik schrok me rot want dacht dat Johan lek reed maar al snel bleek het Mosandl te zijn die lek reed. Heel jammer want dit was niet de bedoeling. We hadden hem liever vermoeid gezien en dat hij op deze manier eraf moest. Johan en ik reden door en zo hebben we de laatste rondes samen gereden waarbij we aan het eind tegen elkaar gesprint hebben en ik als 1e over de finish kwam. Overall werd ik eerste en Johan 2e. Met een goed gevoel sta ik nu aan de start in Merano. Bedankt voor alle support weer. Jullie zijn TOP!!!!!!!! De groeten en tot later!!!!!